Pan imbryk przystojny choć nieco pękaty

Pokłonił się nisko zgromadzonym

Szanowni państwo! Serdecznie zapraszam!

Stół herbaciany zastawiony

Stół bardzo dumny dygnął w ukłonie

Zaszeleścił obrusem

Dzisiaj specjalna jest okazja

A on może czuć się prymusem

Filiżaneczki kruche w kwiatuszki

I mały srebrny mlecznik

Duża patera na której ktoś zdolny

Wymalował słonecznik

A na paterze kruche ciasteczka

I biszkopciki pachnące

Świeże owoce kolorowe

A obok bakalie błyszczące

Dzbanek z herbatą parującą krok w krok

Z panną Cukiernicą

Zaraz do tańca ruszą z gracją

I wszystkich znów zachwycą

Promienie słońca jesiennego

Wkradają się przez firankę

Któryś z nich chwycił w złote palce leciutką filiżankę

I nawet imbir zwykle dość oschły

Dziś w parze z miodem staje

Czyż picie herbatki

To nie czysta magia?

Czy tylko mi się tak zdaje?